Nederland moet voorop lopen bij het ontwikkelen van elektronische snelwegen. Het kabinet is in zijn Nationaal Actieprogramma te bescheiden is over de rol van de overheid zelf: die moet haar eigen informatie altijd en gratis toegankelijk maken via het net. De Verenigde Staten laten zien hoe het beter kan.
In NRC Handelsblad, 27 december 1994, p. 9.
In de jaren vijftig en zestig trokken Nederlandse werkgevers duizenden gastarbeiders aan. De Nederlandse overheid steunde deze activiteit door wervingsverdragen te sluiten met onder meer Italië, Spanje, Griekenland, Turkije en Marokko. Onderzocht is hoe in de politieke arena het probleem zodanig werd gedefinieerd dat de werving van gastarbeiders een oplossing werd en andere potentiële oplossingen werden buitengesloten. Andere potentiële oplossingen zouden bijvoorbeeld kunnen zijn geweest: emigratiebeperkingen, facilitering van arbeid door gehuwde vrouwen, en ontmoediging van lange opleidingen door jongeren. Conclusie is dat het werven van gastarbeiders niet zo zeer een politieke keuze was die werd gemaakt uit een aantal alternatieven, maar een resultante van keuzen op andere, relatief onafhankelijke beleidsvelden. Problemen in deze velden – zoals kinderarbeid, woningschaarste, gezinspolitiek en bevolkingsgroei – hadden een hogere prioriteit zodat de oplossingen ervan oplossingen voor het tekort aan arbeid blokkeerden.
Dit artikel is in oktober 1994 gepubliceerd in het Amsterdams Sociologisch Tijdschrift.
Journalisten vergaderen, ordenen, interpreteren en publiceren informatie. Toch hebben journalisten lang weinig belangstelling gehad voor informatietechnologie en hoe die hun werk zou gaan en zou kunnen gaan veranderen. Ten behoeve van het eerste in Nederland verschenen (Engelstalige!) boek over toepassing van informatietechnolgie in de journalistiek – met vooral Amerikaanse voorbeelden – beschrijf ik wat journalisten bij NRC Handelsblad in het begin van de jaren negentig zoal deden en konden doen met computers. Die waren daar toen beslist nog geen gemeengoed, en al helemaal niet om er meer mee te doen dan een stukje tikken.
In Peter Vasterman, Peter Verweij (ed.), Computer Assisted Research and Reporting. Phaedon, 1994. ISBN 90-72456-89-0. pp. 24 – 33.
Vanaf de oprichting van het eerste departementale onderzoekscentrum is de relatie tussen onderzoekers en beleidsmakers op het Ministerie van Justitie als problematisch ervaren. Samen met Jannes Hartkamp heb ik onderzoek gedaan naar deze verhouding. De interactie bleek veel comlexer dan aanvankelijk gedacht. Beleidsmakers en sociale wetenschappers onderhandelen over beleidsvraagstukken, onderzoeksvragen en beleidsadviezen. Door deze onderhandelingen zijn kennis van redeneerstijlen uit de sociale wetenschappen doorgedrongen tot het discours van de justitiële beleidsmakers.
Een deel van de resultaten van dit onderzoek zijn in april 1992 gepubliceerd in Justitiële Verkenningen, het tijdschrift van het Wetenschappelijk Onderzoek- en Documentatie Centrum (WODC) van het ministerie.